KSRTC ಚಾಲಕನ ಮನದಾಳ: ಮುಷ್ಕರದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದ ನಾವು ಬೀದಿಪಾಲಾಗುವುದು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸರಿ!?

• ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮದಲ್ಲಿ ಎಂಡಿ, ಡಿಪಿಯವರನ್ನು ಹೊರೆತುಪಡಿಸಿದರೆ ಉಳಿದ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಸಾರಿಗೆ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳೇ ಅಲ್ಲವೇ?

ಹೋರಾಟ ಅನ್ನೋದು ಅನ್ಯಾಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪ್ರಜೆಯ ಹಾಗೂ ನೌಕರರ ಜನ್ಮಸಿದ್ದ ಹಕ್ಕು ಎನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂಶಯಬೇಡ. ವಾಸ್ತವ ಹೀಗಿರುವಾಗ ನಮ್ಮ ಬೇಡಿಕೆ ಈಡೇರಿಕೆಗಾಗಿ ಚಾಲಕರು, ನಿರ್ವಾಹಕರು, ತಾಂತ್ರಿಕಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳು ರಸ್ತೆಗಿಳಿದು ಎಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳ ಪರವಾಗಿ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ನಿಂತರೆ ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗದವರು ಕೂಡ ಸರದಿಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಹೋರಾಡಬೇಕಾ..?. ಇಲ್ಲ ಎಲ್ಲರ ಪರವಾಗಿ ನ್ಯಾಯಕೇಳಲು ನಿಂತವರ ಬೆನ್ನುಮೂಳೆ ಮುರಿಯಬೇಕಾ..? ಇಂತಹ ಹೀನ ಕೃತ್ಯ ನಡೆಯುವುದು ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.

ಇದು ಅವಾಗಿನಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ಪದ್ಧತಿ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾಗುವ ವಿಷಯವಂತು ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಈ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದಲೇ ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆ ನೌಕರರಿಗೆ ನ್ಯಾಯಸಿಗದೇ ನಮ್ಮ ಹೋರಾಟಗಳು ಅರೆಬರೆ ಬೆಂದ ಮಡಿಕೆಯಂತೆ ಆಗುತ್ತಿರುವುದು ಸತ್ಯಸಂಗತಿ.

ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ನೌಕರರೇ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾರು ಅಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ? ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ನಾವು ಮೇಲಧಿಕಾರಿಗಳು, ಅಧಿಕಾರಿಗಳು, ಚಾಲಕರು, ನಿರ್ವಾಹಕರು, ತಾಂತ್ರಿಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳು, ತನಿಖಾದಳದವರು ಅಂತೆಲ್ಲ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವೇಕೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆ ಸತ್ಯವೂ ಕೂಡ ಹೌದು..

ಕೇವಲ ಚಾಲಕ, ನಿರ್ವಾಹಕ, ತಾಂತ್ರಿಕಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳಿಗಷ್ಟೇ ವೇತನ ಹೆಚ್ಚಳ ಆಗೋದ ಇಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ವರ್ಗದವರಿಗೂ ವೇತನ ಹೆಚ್ಚಳ ಆಗೋದ ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ.

ಅದೇನೇ ಇರಲಿ ನ್ಯಾಯಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಇನ್ನಿತರೇ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ವರ್ಗದವರು ಹೋರಾಟ ಮಾಡೋದು ಬೇಡ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಅವರಿಗಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ ಅಂತಹ ಜಂಜಾಟದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಆದರೇ, ವೇತನ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕಾಗಿಯಾದರೂ ಅವರು ಹೋರಾಟ ಮಾಡಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಇದು ಕೂಡ ನನ್ನ ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಆಗಿದೆ.

ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಇಲಾಖೆಗಳಲ್ಲಿ, ನಿಗಮಗಳಲ್ಲಿ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ನೌಕರರಲ್ಲಿ ಏಕೆ ಇಂತಹ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದೂ ಕೂಡ ನನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ದೊಡ್ಡಪ್ರಶ್ನೆ. ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮದಲ್ಲಿ ಎಂಡಿ, ಡಿಪಿಯವರನ್ನು ಹೊರೆತುಪಡಿಸಿದರೆ ಉಳಿದ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಸಾರಿಗೆ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಇದರಲ್ಲೇನಾದರೂ ತಾರತಮ್ಯವಿದೆಯೇ ಅನ್ನೋದು ಕೂಡ ನನ್ನ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ.

ಒಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಐದು ಜನ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರಿದ್ದು ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅವರು ಒಂದೇ ಮನೆಯ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲದೇ ಬೇರೆಯವರಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇದು ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ.

Advertisement

ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿಮಾಡುತ್ತ ಹೋದರೆ ಹಲವಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಬಹುದು. ಇರಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ ಸರ್ಕಾರದ ತಾರತಮ್ಯ ಧೋರಣೆಯ ವಿರುದ್ಧ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅನ್ಯಾಯದ ವಿರುದ್ಧ ನಮಗೆ ನ್ಯಾಯಬದ್ಧವಾಗಿ ನೀಡಬೇಕಾದ ವೇತನ ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ನಿಯಮಬದ್ದ ಸಂವಿಧಾನಬದ್ದ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ನೀಡುವುದರಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ವಿಫಲವಾದರೆ ಅದನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ದ ಹೋರಾಟದ ಮುಖಾಂತರ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ನಮ್ಮ ಭಾರತ ದೇಶದ ಪವಿತ್ರ ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಬಾಬಾಸಾಹೇಬ್ ಡಾ.ಬಿ.ಆರ್. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರೇ ನೀಡಿರುವಾಗ ಇದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ತಾರತಮ್ಯವೇಕೆ?

ಹೋರಾಟ ಅನ್ನೋದು ಅನ್ಯಾಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪ್ರಜೆಯ ಹಾಗೂ ನೌಕರರ ಜನ್ಮಸಿದ್ದ ಹಕ್ಕು ಎನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂಶಯಬೇಡ. ವಾಸ್ತವ ಹೀಗಿರುವಾಗ ನಮ್ಮ ಬೇಡಿಕೆ ಈಡೇರಿಕೆಗಾಗಿ ಚಾಲಕರು, ನಿರ್ವಾಹಕರು, ತಾಂತ್ರಿಕಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳು ರಸ್ತೆಗಿಳಿದು ಎಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳ ಪರವಾಗಿ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ನಿಂತರೆ ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗದವರು ಕೂಡ ಸರದಿಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಹೋರಾಡಬೇಕಾ..?. ಇಲ್ಲ ಎಲ್ಲರ ಪರವಾಗಿ ನ್ಯಾಯಕೇಳಲು ನಿಂತವರ ಬೆನ್ನುಮೂಳೆ ಮುರಿಯಬೇಕಾ..? ಇಂತಹ ಹೀನ ಕೃತ್ಯ ನಡೆಯುವುದು ನಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.

ಹೋರಾಟಗಾರರ ಹೆಸರನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಘಟಕ ಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗದವರು ಹಾಗೆ ಮುಂದುವರಿದು ವಿಭಾಗಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗದವರು ಕೇಂದ್ರ ಕಚೇರಿಗೆ ಅಮಾಯಕ ನೌಕರರನ್ನು ಫೋಟೋ ಸಮೇತ ರವಾನೆಮಾಡಿ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಭವಿಷ್ಯಕ್ಕೆ ಎಳ್ಳು ನೀರು ಬಿಡುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗದವರು ಮಾಡಿದಾಗ ನಮಗೆ ನ್ಯಾಯಸಿಗುವುದು ಕನಸಿನ ಮಾತಲ್ಲವೇ?

ಇಂತಹ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯ ನಮಗೆ ಬೇಕೆ ಎನ್ನುವುದು ಚಾಲಕ ನಿರ್ವಾಹಕ ತಾಂತ್ರಿಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಲ್ಲಿ ಎದ್ದಿರುವ ಕೂಗು ಸಹಜವಾದದ್ದೇ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮತ್ತು ಆಲೋಚನೆ ಕೂಡ. ಯಶಸ್ಸು ಸಿಗುವುದಾದರೆ ಇಡೀ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಸಿಗಲಿ. ಕೇಡು ಆಗುವುದಾದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಗಲಿ ಅಣ್ಣಂದಿರನ್ನು ಕಾಪಾಡಲು ಹೋಗಿ ತಮ್ಮ ನೀರುಪಾಲಾಗಿ ಸಾಯುವುದು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸರಿ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅಂತರಾಳದ ನೋವಿನ ಮಾತು ತಪ್ಪಿದ್ದರೆ ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ..

ಇಂತಿ ನಿಮ್ಮ ನೊಂದಿರುವ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಬಿಳಿಗಿರಯ್ಯ, ಚಾಲಕ, ನಂಜನಗೂಡು ಘಟಕ.